Sinirler beynimizin verdiği konutları kaslarımızın yapmasını sağlayan iletileri taşıyan ve duyu organlarımızın tespit ettiği hisleri beynimize ileten yapılardır. Bu bakımdan sinirleri vücudumuzdaki telefon kablolarına benzetmek yanlış olmaz.

Sinir lifleri elektrik kablolarının çevresindeki yalıtkan plastik kaplamalara benzeyen myelin kılıfların içerisinde uzanır. Sinir lifleri bir araya gelerek sinir fasiküllerini, birkaç sinir fasikülü de birleşerek periferik siniri oluşturur.

Sinir yaralanması olduğunda yaralanmanın şiddetine göre değişen derecelerde fonksiyon kayıpları gelişir.

Siniri saran bağ doku bütünlüğünün de bozulduğu durumlarda cerrahi onarım şarttır. Sinir lifleri karşılıklı gelmediği sürece iyileşme olmayacaktır. Hatta kesi öncesi lifler iyileşme çabası ile uzamaya çalıştıklarında karşılarında kesik uçları bulamazlar ise yumak halini alarak klinikte çok ağrılı olan nöroma denilen bir kitle oluştururlar. Bu sebeple sinir kesisi olduğunda olabildiğince erken (günler içerisinde) kesilen uçların mikrocerrahi yapılarak karşılıklı getirilmesi en uygun tedavi olacaktır.

Erken dönemde onarılamayıp da nöroma gelişen durumlarda bu bölümün çıkartılması gerekmektedir. Çıkartılan bölümün uzunluğu kadar bir kesimde boşluk kalacağı için bu boşluk ancak vücudun başka bir kesiminden alınan sinir yaması (sinir grefti) ile onarılabilir. Resimde de görüldüğü gibi bu onrarım sırasında sinir yaması kablolar halinde kopmuş sinire Ameliyat mikroskobu ve çok ince ameliyat iplikleri ile dikilir.

Sinir onarımını takiben 2-3 haftalık bekleme süresi sonrası sinir lifleri onarım hattını geçerek ilerlemeye başlarlar. Hastanın yaşı, yaralanma tipi, sigara kullanımı gibi faktörlere bağlı değişmekle birlikte sinir iyileşmesinde genellikle günde ortalama 1 mm ilerleme olur. Bu nedenle iyileşmenin sağlanması yaralanmanın hedefe olan uzaklığına bağlı aylar ile ölçülen süreler alabilir. Bu dönemde hasta koruyucu duyu gelinceye kadar yaralamamaya dikkat etmelidir. Ayrıca sinir iyileşmesi beklenirken sinirin uyardığı kasların aktivitesinin kaybolmaması ve eklem fonksiyonlarının korunması gerekir